Ooit was ik een ridder aan de ronde tafel…

Waardeoordeel -  Afscheid van Arthur  (Agave Kruijssen)

Als kind was ik al gefascineerd door de legende van Arthur. Met plezier heb ik gekeken naar de film “King Arthur” of vroeger zelfs naar “Merlijn, de tovenaar”, één van mijn favoriete films van Walt Disney. Jaren later is mijn adoratie nog even groot. Toen ik “Arthur” op de literatuurlijst zag zijn (geschreven door Agave Kruijssen), was de keuze al snel gemaakt. Niet helemaal mee met de legende van Arthur? Lees dan eerst hier verder: http://www.celticbritain.net/koningarthur.htm

Toen ik begon te lezen was ik eerst een beetje teleurgesteld, omdat het verhaal verteld werd door Lancelot en niet door de ogen van Arthur zelf. (emotivistisch argument) Die teleurstelling verdween wel snel, want het boek is op een leuke manier geschreven. De dialogen lijken geloofwaardig en de acties kan je je levendig voorstellen. Bij mij kriebelt het dan om in mijn fantasiewereld terug te gaan in de tijd.

(Kruijssen, 2010)

Het leven van Arthur wordt dus verteld door Lancelot. Op een dag verschijnt Grein aan het huis van Lancelot en eindelijk kan deze zijn levensloop aan iemand kwijt. Op deze manier komen we heel wat te weten over Arthur. Zoals de titel al verklapt nemen we afscheid van Arthur. Hoe kwam Arthur of het tijdperk van Arthur tot zijn einde? Wat gebeurde er verder met de ridders van de ronde tafel? Op al deze vragen krijgen we na verloop van tijd een antwoord. Wat wel spijtig was, is het feit dat Merlijn geen grote of helemaal geen rol speelt. Merlijn is ervandoor gegaan met zijn geliefde, terwijl we in andere legendes de hulp van Merlijn steeds weten te appreciëren. (intentioneel argument) Guinevere krijgt in dit boek wel een grotere rol, wat dan weer positief bijdraagt tot een minder mannelijke overmacht die je meestal terugvindt in dit soort vertellingen. (vernieuwingsargument)

Tijdens het lezen krijg je ook regelmatig hints naar wie die Grein nu eigenlijk is. Zo lijkt het alsof hij een belangrijk persoon is. Ik was dan ook behoorlijk teleurgesteld wanneer je eindelijk te weten komt wie hij is. Hij is de zoon van iemand die Lancelot en Arthur geholpen heeft, maar niet van levensbelang was voor de ondergang van Arthur. Als auteur zou ik hier toch een andere twist aan gegeven hebben. (structureel argument)

Agave haar schrijfstijl is boeiend. Ze gebruikt gemakkelijke taal, waardoor het boek zeker geschikt is voor adolescenten. Sommige acties of gebeurtenissen dragen niet echt bij tot de samenhang van het volledige verhaal en zijn daardoor saai om te volgen. In plaats van 267 pagina’s leesplezier hadden we het zeker met 50 minder kunnen stellen. (structureel argument)

Tot slot kan ik besluiten dat het verhaal tot de verbeelding spreekt. Misschien haal ik deze kerstvakantie “Merlijn, de tovenaar” nog eens van onder het stof. Als jullie ook zo gefascineerd zijn door de legende van Arthur, dan raad ik dit boek zeker aan! Als er één tijdperk is waarin ik liever geboren zou zijn dan onze eeuw, geef mij dan maar de tijd van “Arthur”. Wie weet was ik ooit wel in een vorig leven een ridder aan de ronde tafel?

Link naar blog: ellen-vangenechten1.blogspot.com

Bibliografie

Kruijssen, A. (2010). Afscheid van Arthur. Lannoo. P. 5 – 266.

De legende van Koning Arthur [website]. (z.j.). Geraadpleegd op 10 december 2015 via http://www.celticbritain.net/koningarthur.htm